Buca ilçesine bağlı Atatürk Mahallesi’nde yaşayan Hanım Ayten (58), iddiasına göre, 1989 yılında Karşıyaka’da devlet hastanesinde bir erkek çocuk dünyaya getirdi. Doğum yaptığı sırada kendisine oturduğu evin sahibi G.S. refakat etti. Anne Ayten, doğumdan sonra bebeği ile birlikte evine döndü. İki gün sonra bebeğin hastalanması üzerine anne Ayten, bebeğini alarak yine komşusu G.S. ile birlikte Behçet Uz Çocuk Hastanesine gitti. Kendisinin okuma-yazması olmadığı için resmi işlemleri komşusu yürüttü. Bebeğin tedavisi için 2 gün hastanede kuvözde kalması gerektiğinden anne ve komşusu evlerine döndü. Hanım Ayten, o günden sonra bir daha bebeğinden haber alamadı. "Bebeğin öldü, gömdüler" diyerek, bebeğin eşyalarını anneye teslim eden komşu G.S. de sonrasında mahalleyi terk etti.
Altı çocuk annesi olan Hanım Ayten, 35 yıldır çevresinde kendisine yol gösterecek, rehberlik edecek birileri olmadığından çocuğuna ulaşamadığını ifade ederek, seneler sonra çocuklarının girişimleri ile yeniden kayıp oğlunu aramaya başladı.
Bebeğinden geriye battaniyesi kaldı
Yıllardır evlat hasreti ile yüreği yanan Hanım Ayten, başına gelen acı olayı şöyle anlattı: “1989 yılında eşimle İzmir’e geldik. Doğumuma 2 ay vardı. Eşim o dönem çalıştığı için, kirada oturduğumuz evin sahibi kadın benimle ilgilendi. Doğumum yaklaştığında beni hastaneye o götürdü. Bir erkek bebeğim dünyaya geldi. Hastaneden ayrıldıktan sonra bebeğim rahatsızlanınca yine komşum G.S. ile birlikte Behçet Uz Çocuk Hastanesine gittik. Doktor bana ‘refakatçın var mı?’ diye sordu. Ben de ‘ev sahibim var’ dedim. Doktor ‘bebek bu gece yatsın, yarın götürün’ dedi. Okuma yazma bilmediğim için hastanedeki işlemleri komşum halletti. Biz komşumla birlikte evimize döndük. Sonraki gün bebeğimi beslemek için hastaneye gittim. Hemşireler bebeğimin komşum tarafından alındığını, hastaneden çıkarıldığını söylediler. Komşuma gittim ama evde bulamadım. Daha sonra komşum evime gelerek, elinde bebeğimin eşyalarını uzatıp ’bebeğin öldü, gömdüler’ dedi. Bunun üzerine kendimi kaybettim, ağladım. Bebeğimden bir daha haber alamadım" dedi.
Bebeğimi komşum kaçırıp sakladı
Defalarca komşusu G.S.’nin kapısını çalan fakat bir türlü bebeğine ulaşamayan Hanım Ayten, "Tekrar tekrar ev sahibimin evine gittim. Bana her defasında aynı şeyleri söyledi; ‘çocuğun öldü, arama’ dedi. Ben çocuğumdan bir iz bulmaya çalışırken, "öldü" dediği hastaneye gitmek istediğimde ev sahibim beni yanlış hastanelere yönlendirdi. Gittiğim hastanede bebeğimin ölmediğini söylediler. Ev sahibimin büyücülükle ilgisi vardı. Ben de kendisinden biraz korkuyordum. Çaresiz kaldım, çok aradım ama bebeğimi bulamadım. Komşum bebeğimin yerini biliyor" diye konuştu.
Ev sahibinin hala hayatta olduğunu ve en son bir buçuk yıl önce kendisine ulaşabildiğini belirten Hanım Ayten, daha sonra telefon numarasını değiştirdiği için izini kaybettiğini söyledi. Ayten, "Komşumdan şikayetçiyim. Benim çocuğumu geri versin başka da hiçbir şey istemiyorum. O kadın çocuğumun yerini biliyor” dedi.
Televizyonda kayıp çocukları izliyorum ’acaba bu benim oğlum mu’ diyorum
“Televizyon başında ailesinden ayrı kalmış kayıp gençleri izliyorum. ‘Bu benim oğluma benziyor’ diyorum. Allah rızası için benim çocuğum da bulunsun" diyerek gözyaşı döken anne Ayten, şöyle devam etti: "Belki çocuğum da beni arıyordur, belki de çok yakınımda, aynı mahalledeyiz ama bilemiyorum. Gözyaşlarım artık son bulsun. Çok yoruldum.”
“Kardeşimi istiyorum, lütfen yardımcı olun”
Ayten Ailesi, olayın biran önce çözüme kavuşması için savcılığa başvurdu. Kayıp kardeşinin hayatta olduğuna inandığını belirten Hanım Ayten’in 25 yaşındaki kızı Ayşenur Ayten, "Kardeşimi istiyorum. Sonuna kadar ne gerekiyorsa yapacağım. Annemizin daha fazla evlat hasreti çekmesine izin vermeyeceğim" dedi.
Mehmet Pamuk - Sinan Yeniçeri
